Ineke (27) is een rasdominante, althans voor wat betreft de SM in haar relatie met Peter (32). In het dagelijks leven is ze eerder wat verlegen. Tien jaar geleden ontmoetten ze elkaar en Ineke wist meteen: hém wil ik, die blonde teddybeer. De liefde leek niet wederzijds, plagend en pestend werden ze toch een stelletje.
Na een halfjaar bonden ze elkaar al om beurten vast. Ineke voelde zich het prettigst in de actieve rol. Peter vond zichzelf tamelijk raar. Van SM hadden ze nog nooit gehoord. Op zoek naar mensen zoals zij kwamen ze terecht bij de VSSM, ze werden trouwe bezoekers en ze maakten er gelijkgestemde vrienden.
Ineke: ‘In het dagelijks leven is Peter juist behoorlijk dominant. Het rare is dat ik in mijn seksuele leven een soort macht kan uitoefenen, waar ik in het dagelijks leven niet aan toekom. Vaak begint het met bonje en vervolgens loopt het uit op SM. Ik heb dan het gevoel dat ik hem gelijk heb moeten geven en dat kan ik niet uitstaan. Dus dan moet ik hem ergens anders op terugpakken. De ene keer is het slaan, de andere keer is het gewoon vernederen. Zet ik hem gewoon een tijdje in de hoek van de kamer. Ik bepaal wat er gebeurt. Peter doet wat ik zeg en dat geeft me een kick.’
Peter: ‘Op het moment zelf onderga ik het als heel gemeen. Maar het is zo: ik kan al mijn emoties laten gaan en dat kan ik in het dagelijks leven niet. Achteraf, als ik het doorstaan heb, voel ik me fantastisch. Ik vertrouw Ineke totaal, maar ze kan aardig ver gaan. Meestal zit ze precies op mijn grens. Het gaat niet alleen om lichamelijke pijn, ook om geestelijke.’
Ineke: ‘Ik kom makkelijk over je pijngrens heen. Je mentaal écht raken is veel moeilijker.’
‘Ze is echt gemeen hoor,’ zegt Peter. ‘Ze kickt erop als ik huil.’
‘Zeker,’ zegt Ineke, ‘dat vind ik heerlijk. Maar het gebeurt niet zo vaak.’
Beiden hebben ze een druk leven. Peter is eigenaar van een computersoftware-bedrijf, Ineke drijft samen met een vriendin een kledingboetiek. Zeker eens per week ‘komt er SM’. Niet als seksuele variant — met SM op spelletjesniveau willen ze niets te maken hebben — het is puur een behoefte om verder te kunnen.
Peter: ‘In mijn bedrijf vind ik het heerlijk om dingen te regelen, te zorgen dat alles lekker loopt. Maar van alles wat administratief is baal ik als een stier, en gesprekken met grote-jongens-opdrachtgevers vind ik het moeilijkst. Na een zware dag heb ik grote behoefte om door Ineke geestelijk of lichamelijk vernederd te worden. Iets wat ik op mijn werk, in de omgang met anderen, niet zou toestaan. Nooit. Door niemand. Die SM is mijn eigen beschermde wereldje.
Als Ineke mij slaat, vastbindt of in de kooi zet, voel ik al die dagelijkse zorgen uit me vloeien, ik kom in een soort roes. Ik heb nog nooit verdovende middelen gebruikt, maar misschien is het daarmee te vergelijken. Het is heel ontspannend. Ik móét wel. Ik sta er en heb niets zelf in de hand. We spreken niet van tevoren af wanneer we SM gaan doen, maar er zijn van die avonden waarbij je het van te voren voelt aankomen. Als we allebei vrij zijn bijvoorbeeld. Zitten we in een lekkere periode met elkaar, duurt het de hele avond, dan gaan we al in aangepaste kleding aan tafel. Of via bonje dus.’
Ineke: ‘Het is iedere keer anders. Vorige week kwam ik met een rotbui thuis, had geen zin om te koken. Zei ik: “Peter, ik neem je mee uit eten.” De zaak die ik in mijn hoofd had is te dichtbij om de auto te pakken. Peter wilde wel op de fiets. Maar hij fietst nooit en echt goed fietsen kan hij volgens mij ook niet. Ik vond het wel een aardig voorstel en zei: “We gaan op mijn fiets, en jij gaat achterop bij mij, want bij jou achterop vind ik levensgevaarlijk.” Dat wilde hij niet, maar uiteindelijk had ik hem zo ver. Hij met één been aan elke kant bevend op die bagagedrager, hij durfde niet eens te springen, zó eng vond hij het. Het hele eind heeft hij me krampachtig vastgehouden. Bijna nooit heeft hij me zó lang bang vast gehouden als toen. Daarna voelde ik me helemaal opgekrikt, ik had me heerlijk machtig gevoeld. Dat vind ik ook SM, maar dan niet in de sfeer van de kamer of de slaapkamer.’
We komen te spreken over techniek. Hoe leer je bijvoorbeeld iemand vastbinden?
Het aardige van hun leerschool, denkt Peter, is dat ze als onderzoekende kinderen begonnen zijn. ‘Dat vastbinden duurde uren en dan zat het nog niet goed. Werd Ineke ongeduldig en stond ze te vloeken.’ ‘Ja,’ zegt Ineke, ‘ik werd woedend omdat hij dan zei hoe ik het moest doen. Ik kon hem wel killen.’
Peter: ‘Ik ben tamelijk technisch ingesteld, dus ik had meer inzicht. Maar ze is er steeds beter in geworden. Óf ik heb me beter leren overgeven.’
Ineke: ‘Met takels ophangen en kettingen hijsen ben ik toch afhankelijk van hem. Dat is het erge van een vrouwelijke dominant, ik heb die kracht niet. Peter weet als ik zeg: hang jij de takel op, dat ik daarmee iets van plan ben en dat vind ik vervelend. Dat haalt spanning weg.’ Peter: ‘Dat geldt voor mij net zo. Dat ik een haak moet staan indraaien voor mijn eigen masochisme.’
Zij zelf, zegt Ineke, vindt zoveel bevrediging in de SM, dat een orgasme haar gestolen kan worden. Peter trouwens ook. Het gaat vooral om het geestelijke.
Ineke: ‘Als wij gewoon seks doen krijgen we toch een neiging tot SM. Een gewone vrijpartij kennen wij eigenlijk niet. Ik zeg wel eens: verdorie, waarom kunnen we niet eens gewoon recht op en neer! Want er gaat een hoop tijd en energie in zitten.’
Peter: ‘Ik probeer het wel eens, maar dan komt het slecht en kronkelig over.’
Echt dicht bij elkaar komen lukt alleen in SM.
Ineke: ‘Ik bind hem niet altijd vast. Als hij los staat en ik sla hem en hij blijft staan, dat is een fantastisch gevoel. Laatst ging ik te ver, hij wilde weglopen, hij kon niet meer. Kom hier! zei ik en hij kwam. Dat is mijn grootste geluk.’ Peter vindt het op eigen kracht blijven staan zelf ook een hele prestatie.
‘Die blik van haar. Ze heeft er verschillende, ze doen mij haar macht voelen.’
Ineke: ‘Ik kick er heel erg op hoe hij eruitziet. Hoe hij kijkt en reageert. Hij krijgt heel fletse ogen, een verdwaasde blik. Dat geeft mij het gevoel van: zo, ik heb het bereikt. Dan kan ik alles met hem doen. Dat heeft niks met een spel te maken, dat is pure werkelijkheid. Normale mensen vinden het vast zielig wat ik met Peter doe. Zo denk ik niet. Ik heb ook geen medelijden met hem. Als we SM hebben gedaan kan hij er best wel eens uitzien. Denk ik nooit: god, wat erg, dat heb ik gedaan.’ Ze is even stil. Dan zegt ze: ‘Peter zei laatst: “In het da gelijks leven waardeer ik je, in de SM plaats ik je op een voetstuk.” Daar werd ik verdrietig van. In het dagelijks leven gaan we ieder zó onze eigen gang. Heel diep in ons hart houden we van elkaar. Ik vind het raar dat we alleen in SM in staat zijn om dat tegen elkaar te zeggen.’
Dominante vrouwen als Ineke zijn er maar weinig.
De namen van sommige in dit verhaal voorkomende personen zijn pseudoniemen.
Bron: VrijNederland 1989
