Jacqueline is SM-Meesteres
‘Bij sommige BDSM-Meesters of -Meesteressen zit de wens om te domineren er jong in. Als kind spelen ze bijvoorbeeld cowboytje en binden hun vriendjes vast. Ik ontdekte pas rond mijn twintigste dat deze gevoelens bij mij hoorden, via een vrouw die aan BDSM deed. Zij vermoedde dat ik het ook in mij zou hebben. Ze vroeg me bij een sessie aanwezig te zijn. Ik zag hoe Zij haar slaaf vernederde. Voor mij zag dat er heel natuurlijk uit. Alsof het zo hóórt, dat de een onderdanig is en de ander hem overheerst. Ik wilde er meer over weten, heb veel vragen aan haar gesteld en ben zelf ook voorzichtig begonnen. Inmiddels ben ik alweer jarenlang professioneel Meesteres. Ik heb een eigen studio met alle mogelijke attributen, zoals een dokterstafel, een bok, zwepen, tepelklemmen en touwen. Mensen – mannen én vrouwen – komen bij mij voor betaalde sessies. Daarnaast bezoek ik regelmatig verschillende fetisj-feesten en BDSM-meetings, en ik heb een privéslavin. Ook schrijf ik over wat ik meemaak, onder meer voor mijn eigen website. BDSM is voor mij een echte levensstijl; ik ben er vierentwintig uur per dag mee bezig.
Wat BDSM is? Het is een samenvoeging van drie afkortingen, namelijk: DB, DS & SM; Bondage & Discipline, Dominantie & submissie en, Sadisme & Masochisme. Het is een beleving tussen een Meesteres – ook wel een Domina – en een onderdanige, ook wel sub, waarbij de laatste zich volledig overgeeft aan de Meester(es). Er kan van alles gebeuren, maar alles blijft binnen de harde grenzen van de sub; die mag altijd genade of stop zeggen. Beide personen krijgen er een enorme kick van. Sterker nog, ze hebben het nodig, net zoals eten en slaap. Ik ben ervan overtuigd dat die behoefte in je genen zit, net als homoseksualiteit. Er zijn veel manieren om aan BDSM te doen; het kan gaan om pijn geven en ontvangen, lichamelijk – door zweepslagen bijvoorbeeld – of geestelijk – door vernedering, mindplay, rollenspel – of het benemen van iemands vrijheid, zoals vastbinden of opsluiten. Maar ook kietelen hoort bij BDSM. Eng is het niet; beide personen staan er helemaal achter, alles gebeurt in een sfeer van veiligheid en respect. Het contact dat je hierdoor krijgt gaat dieper dan in welke relatie dan ook. Er is namelijk een ongelofelijk vertrouwen nodig om je kwetsbaarheid te tonen en die aan de ander te geven.
Voor mij is het geweldig dat een sub mij toestemming geeft hem pijn te doen. Hij geeft mij daarmee álles wat hij is in handen. Hij verwacht dat ik de totale controle neem en houdt. Dat geeft een grote verantwoordelijkheid. Ik mag er als Meesteres nooit zomaar op los slaan, ik moet heel goed letten op zijn en mijn grenzen. Dit bezorgt mij een enorme adrenalinestoot. Zoals ik het fijn vind om de controle te krijgen, vind de sub het fijn om de controle uit handen te geven. Dat zorgt bij hem voor een totale ontspanning. Kijk, natuurlijk is pijn niet fijn. Het lichaam houdt daar niet van, dat is een natuurlijke reflex. Maar wanneer pijn gecontroleerd wordt toegebracht en goed wordt opgebouwd zorgt dat voor endorfine. Dat is de beloning voor de sub: dat hij zich na een sessie ongelofelijk goed voelt. Na een sessie liggen mensen soms te huilen als een klein kind, zoveel emoties komen er los, zo bevrijdend heeft het gewerkt. Het toont ze hun diepste ik. Er is dan nazorg nodig in de vorm van warmte en knuffels en tijd om even bij te komen. Wanneer iemand vervolgens met een stralende, opgeheven blik bij mij weggaat, voel ik mij heel voldaan.
Een van mijn eerste professionele ervaringen was met een man die ik ontmoette bij de opening van een fetisjwinkel. Ik zag dat hij mijn blik ontweek tijdens een gesprek en voelde aan: hij is onderdanig. Op een later moment, toen hij met anderen stond te praten, heb ik hem op zijn schouders getikt en gezegd dat ik hem zo buiten verwachtte. Ik vertrok en ja, al snel volgde hij me. Ik zei dat ik begroet wilde worden en hij zakte zo, midden op straat, op zijn knieën. Er was direct een klik tussen ons. Ik heb hem uitgenodigd voor een BDSM-behandeling en dat deed hem zó goed. Hierna is hij een hele tijd eenmaal per maand bij mij gekomen. Zijn vrouw belde mij telkens de dag erna om te vertellen dat hij zo ontspannen en happy was dat hij haar had verwend met een ontbijtje op bed en honderduit verteld had. Ook zij was daar natuurlijk helemaal gelukkig mee! Nee, ze was niet jaloers dat hij bij mij kwam. Het was juist een toevoeging voor hun relatie. En de sessies zijn niet seksueel. Dat is een groot misverstand over BDSM: bij een stelletje kan er in de privésfeer seks bijkomen, maar dat hoeft niet. Bij mij komt er nooit seks bij kijken; niemand mag mijn privé lichaamsdelen aanraken en niemand ziet mij ooit naakt. Ik ben altijd gekleed in leer, lak en/of een rollenspeloutfit en loop op pumps, laarzen met hoge hakken. Lederen kleding is mijn grote passie.
Tot zeven jaar geleden was BDSM alleen een hobby. Ik heb een medische achtergrond en werkte onder andere op een huisartsenpraktijk, een alarmcentrale en op de ambulance. Vooral dat laatste sprak mij aan; ook daar kreeg ik een adrenalinekick, wanneer elke seconde telt en je de touwtjes razendsnel in handen moet nemen. Ook in die beroepen was ik vrij dominant en dat werd niet door iedereen op prijs gesteld. Bovendien vond ik BDSM zo leuk, dat ik er meer tijd aan wilde besteden. Eerst huurde ik ruimtes in BDSM-studio’s, nu heb ik mijn eigen studio. Er komen geregeld klanten die eigenlijk nog niet goed weten wat ze zoeken. Tijdens een intake probeer ik uit te zoeken wat iemands fantasie is en grenzen zijn. Er komen ook stelletjes, voor advies hoe ze samen BDSM een plek kunnen geven in hun relatie en dus een sessie aangaan. Advies of een stukje spel kan iemand mij ook vragen op de BDSM-party waar ik iedere maand als huismeesteres vrijblijvend en op vrijwillige basis aanwezig ben. Zo is het heel belangrijk om op de veiligheid te letten.
Naast mijn professionele leven heb ik natuurlijk ook een privéleven. Iedereen in mijn omgeving weet wat ik doe, accepteert en respecteert het. Zo heeft mijn broer de muurschilderingen in mijn studio verzorgt en maakte een inmiddels overleden goede vriend wel eens foto’s tijdens sessies, wanneer de persoon waarmee ik de sessie aanging dat wilde. Hij zei altijd dat hij niet begreep waarom iemand een ander pijn wil toedienen of wil ontvangen, maar zei ook: ‘Er is vraag naar, het jou goed doet en dit is wat jij wil doen, dus natuurlijk steun ik je.’
Een relatie heb ik niet. Ik heb wel een D/s (Dominant – sub, red)-relatie met een vrouw. Ze is mijn privéslavin. Ik kende haar via een klant. We spraken af om te praten; zij was nog maar kort met BDSM bezig en had veel vragen. Na enige tijd heb ik haar gevraagd of ze mijn privéslavin wilde worden. Bij klanten moet ik mij toch deels aan hun mogelijkheden, wensen aanpassen, met een privéslavin zou ik veel meer vrijheden hebben. Ik kon bij haar veel verder gaan, al mijn eigen fantasieën uitproberen. Zij zei direct en vol overtuiging ja. Nu hebben wij een heel bijzondere band. Ik heb er op heel veel fronten veel van geleerd. Ik kan bij haar de uitdaging opzoeken. Ik kan haar spontaan opbellen en opdrachten geven. Vaak sputtert ze wel even tegen maar ze doet toch wat ik zeg. Omdat zij dat wil, omdat zij het fijn vindt dat ik die macht over haar neem als Dominant. Ze vertrouwt mij voor duizend procent, zegt ze altijd; die verantwoordelijkheid maakt mij gelukkig. Wel hebben we een moeilijke periode meegemaakt. Omdat ik haar Meesteres ben, dacht ik dat ik mij altijd sterk moest houden. Dat ik alle antwoorden moest hebben, dat ik nooit mocht huilen omdat ik een dag slecht in mijn vel zit. Dat is een hevige strijd geweest maar nu heb ik geleerd dat ook ik me kwetsbaar mag tonen bij haar. Ik ben ontzettend blij met haar: met onze kostbare D/s-relatie en daarnaast onze vriendschap.’
