Laura moest haar bedpartner in zijn gezicht slaan

“Ik heb Sjoerd leren kennen tijdens de zomervakantie. Ik werkte bij een watersportbedrijf en via via kwamen we met elkaar in contact. Wekenlang was het supergezellig. We lachten veel en ik begon hem steeds aantrekkelijker te vinden. Op een strandfeestje hebben we uiteindelijk voor het eerst gezoend.

Het werd steeds gezelliger tussen ons. We gingen zwemmen, surfen en veel uit. De spanning bouwde zich steeds meer op en na ongeveer twee weken hadden we seks in zijn appartement.

Vanaf toen veranderde alles. Waar hij aan het begin zo gezellig en nuchter overkwam, ontstond er eenmaal in bed een heel andere sfeer. Mij maak je echt niet blij met bijzondere fetisjen, maar daar dacht Sjoerd heel anders over. ‘Behandel me als een klein jongetje’, verzuchtte hij net iets te luid hijgend in mijn oor. ‘Sorry?’, vroeg ik verbaasd. ‘Ja! Als een klein stout jongetje, 11 jaar oud ongeveer, alsof ik op school iets stouts heb gedaan.’

Vrijwel direct schoot ik in de lach. Niet bepaald aardig natuurlijk, maar ik had ook écht geen zin dit ongemakkelijke gevoel te onderdrukken. ‘Wil je dat niet?’, vroeg hij geïrriteerd. De sfeer was weg en ik kon alleen maar tegen mezelf zeggen: wat bizar dat iemand hierop kickt!

Ik wist niet zo goed wat ik moest doen met zijn fetisj-behoefte. Alsof ik dit zou kunnen doen zonder keihard te lachen. We praatten even en de sfeer herstelde gelukkig een beetje, maar ik bleef moeite doen om zijn zojuist uitgesproken vraag te verdringen.

We gingen verder. Maar nog geen vijf minuten later werd hij nóg heftiger in zijn verzoek. ‘Sla me in mijn gezicht, keihard’, luidde het. ‘Sorry wat?!’, zei ik, wederom. Hij herhaalde zijn woorden: ‘Sla me in mijn gezicht!’

Niet wetend wat ik met mezelf aan moest, besloot ik maar te slaan. Het is immers niet alsof je dit dagelijks aangeboden krijgt. Met de vlakke hand gaf ik een volle mep. En ja, hij kwam meteen klaar. Hilarisch!

Ik maakte me gauw uit de voeten. Sindsdien hebben we geen woord meer met elkaar gewisseld.”

Bron: Telegraaf