“We zien elkaar doodgraag, maar voor justitie zijn we criminelen”

Een Vlaamse beroepsmilitair en zijn echtgenote zijn veroordeeld tot celstraffen omdat ze in hun slaapkamer aan sm deden en die beelden verkochten op internet. Het koppel is moreel en financieel gekraakt. “We zien elkaar doodgraag, maar voor justitie zijn we criminelen.”

De militair en zijn vrouw uit het West-Vlaamse Anzegem kregen van de strafrechter respectievelijk zes en vier maanden voorwaardelijk voor slagen en verwondingen. Het koppel vijftigers is al meer dan twintig jaar getrouwd. Vier jaar geleden raakten ze ongewild verwikkeld in een Oostenrijks dossier rond kinderporno, nadat ze een mail met expliciete inhoud hadden ontvangen. De afzender werd geblokkeerd, maar computerspecialisten volgden het spoor en vielen binnen bij het koppel. Al snel bleek dat de twee niets met kinderporno te maken hadden.

Toch keerden de onderzoekers terug, nadat ze op de computer van het koppel tal van zelfgedraaide sm-video’s hadden ontdekt die man en vrouw samen hadden gemaakt in de slaapkamer. Het koppel werd geboeid afgevoerd, terwijl een ander politieteam één van de twee zonen naar zijn examen reed. In de combi vroegen de agenten de jongen of hij wist “wat papa en mama in de slaapkamer allemaal uitstaken”. “Dat wist hij niet natuurlijk. Sindsdien weten onze zonen het”, zucht de vader.

Het onderzoek zou uiteindelijk vier lange jaren aanslepen, een lijdensweg voor het hele gezin. Hun diepste, intieme geheimen werden op straat gegooid. “Voor de ogen van onze tienerzonen werd het sm-materiaal stuk voor stuk door de speurders naar buiten gedragen. Het hele huis werd leeggehaald”, getuigt de vader. Al die spullen, van latexpakjes tot zweepjes maar ook doodgewone lingerie, schoenen en juwelen die niets met de zaak te zien hadden, zijn nu door de rechter verbeurdverklaard. “Goed voor tien à twintigduizend euro. Of meer. Ik mag er niet aan denken wat we allemaal kwijt zijn. Laat ons toch met rust, verdorie. Wij hebben nooit iemand iets misdaan.”

Het gerechtelijk onderzoek heeft ook zijn carrière gebroken. Een week voor de huiszoeking stond het hele gezin vertrekkensklaar naar Washington. De man was als beroepsmilitair bij het Belgische leger gedetacheerd. Zijn vrouw had haar job opgezegd. De twee zonen waren ingeschreven in een Amerikaanse school. Zelfs de meubelen stonden al op de boot richting Verenigde Staten. Maar door het lopende strafonderzoek verloor de man bepaalde veiligheidscertificaten die hij nodig had. Hij verloor als militair ook enkele graden. De grote oversteek zou nooit doorgaan. “Iets waar we als gezin zo naar hadden uitgekeken en toegeleefd”, vertelt de man bitter. Hij wil er liever niet aan herinnerd worden. “Financieel zit ik aan de grond. Het gerecht is onverbiddelijk. De eerste twee weken waren al onze rekeningen verkeerdelijk geblokkeerd. We moesten links en rechts bedelen voor enkele tientjes.” Het gezin moest aan vrienden en familie uitleggen waarom ze niet verhuisd waren. Ook de kinderen kregen op school vragen.

Vandaag balanceert de man nog altijd op de rand van een depressie. Hij zocht al professionele hulp. Maar de veroordeling komt als een mokerslag. Het koppel begrijpt niet wat ze verkeerd hebben gedaan. “Akkoord, we verkochten de beelden aan geïnteresseerden op een Amerikaanse betaalwebsite, maar dat is legaal”, vertelt de man. “Ik ben kapotgemaakt.” Hij dreigt ook zijn job kwijt te spelen. Nu hij een strafblad heeft, moet Defensie zich beraden over eventuele gevolgen. Het gerecht spreekt schande van iets wat het koppel zelfs een privézaak noemt. Omdat de man in de rol kroop van ‘meester’ ziet het de echtgenote als slachtoffer, terwijl dat niet zo is. “Voor ons is sm het beleven van onze liefde en seksualiteit. In alle vertrouwen en met wederzijds respect. Ik zie mijn vrouw doodgraag. Ik zou stérven voor haar.” Dat doet het koppel nog het meeste pijn. Dat justitie hen als criminelen ziet. Het Openbaar Ministerie noemde hen “interessante materie” voor de rechtspraak. “In Afghanistan ging ik strijden voor de vrijheid van anderen, maar in eigen land mag ik mijn seksualiteit niet beleven met mijn vrouw zoals ik wil?” Ook zijn vrouw, die zich als verpleegster altijd belangeloos inzet voor anderen, voelt zich tekortgedaan. “Ik begrijp niet wat justitie met deze veroordeling gewonnen heeft. Waren wij zo’n risico?”, zucht de man.

Hun verhaal heeft veel weg van dat van de controversiële sm-rechter Koen Aurousseau uit Mechelen. Ook hij en zijn vrouw verloren hun baan, inkomen en gingen door een depressie. “Leg het maar uit aan je kinderen. Ze verstaan ons, maar begrijpen het niet”, zegt de man. “In vijftien jaar tijd heb ik mensen van politie en parket tot industriëlen en vuilnismannen ontmoet in het wereldje.” Er is nochtans rechtspraak die zegt dat lichte sm tussen volwassenen in de privésfeer moet kunnen. In de wandelgangen van het gerecht valt te horen dat de ‘West-Vlaamse katholieke’ roots in deze zaak kennelijk hebben opgespeeld en de rechter in Kortrijk er aanstoot aan genomen heeft. “Sm is anno 2014 overal. De staat heft er belasting op en verdient eraan. Maar wij, als koppel, staan machteloos.” Het koppel overweegt in beroep te gaan.

Bron: HLN