Weekendgids Grayson Perry: ‘We moeten af van het idee dat er maar één soort mannelijkheid is’
De man moet op de schop, vindt kunstenaar en Weekendgids Grayson Perry. Zelf voldoet de zelfverklaarde ‘pottenbakkende travestiet’ alvast niet aan het stereotiepe manbeeld.
Als ik mountainbike of motorrijd komen er zéér asociale trekjes in me naar boven. Dan verander ik in een wegpiraat.’ Hij lacht veel aan de telefoon, de Britse kunstenaar Grayson Perry (60) met zijn bekende blonde bobje, maar hij zucht en hij steunt ook. Zijn rug, zegt hij. Rugpijn houdt hem aan huis gekluisterd, en dat in een tijd dat er toch al zo weinig kan. Het liefst zou hij einden racen door het weidse Engelse heuvellandschap, en hárd. ‘Ik ben competitief, ja. Wat heeft het voor zin om een spelletje te spelen als je niet wil winnen? Ze zeggen dat de kunstwereld zo gemoedelijk is. Yeah, right. Competitie speelt er altijd, net als schadenfreude als de ander faalt. Het is niet alleen dat je wil winnen, je vrienden moeten ook een beetje mislukken, toch?’
Met winnen heeft de ontwapenende Perry wel enige ervaring; in 2020 ontving hij de Erasmusprijs omdat hij, schreef de jury, laat zien ‘dat kunst een platform kan zijn voor een open en inclusief debat’. De belangrijkste Engelse kunstprijs, de Turner Prize, won hij al in 2003 voor zijn oeuvre van vazen, wandkleden, houtsneden, prenten, jurken en sculpturen. ‘Hoog tijd dat een pottenbakkende travestiet deze prijs wint’, grapte hij toen. Perry draagt van kinds af aan al geregeld vrouwenkleding, om precies te zijn vanaf het moment dat hij op school tijdens een boetseerles een ‘nogal kinky’ schortje aan kreeg.
Lees verder op Volkskrant