Het blijft een hobby
Vroeger’, zegt Marijke (49), ‘kocht de man een vibrator voor zijn vrouw. Een veel te grote, meestal. Dat ding belandde voorgoed ergens in een la. Nu zijn vrouwen veel geïnteresseerder in vibratoren dan mannen. Voor een man is een vibrator toch vaak een bedreiging.’Stan (51): ‘Ik heb het idee dat de vibrator nu ook echt gebruikt wordt.’
Marijke: ‘Ze kopen nu ook de vibrator die de vrouw wil hebben, niet de man.’Stan: ‘Een vrouw die een penisring koopt, dat vindt de man ook niet altijd prettig. Er is natuurlijk toch vaak een probleem.’Marijke: ‘Nog een speculaasje? Pak gerust hoor.’Stan en Marijke, (voor de gelegenheid zonder achternaam), zijn voorbeelddetaillisten op de Kamasutrabeurs die vandaag begint in Rotterdam Ahoy’. Ze hebben allebei een nette baan bij de overheid, ze wonen aan een woonerf in het dorpje Numansdorp in de Hoekse Waard, ze hebben een mooi aquarium met exotische vissen, ze lezen de Tros Kompas en ze hebben vier zonen, van wie de jongste in en uit loopt terwijl zijn ouders met het bezoek praten over buttpluggen, penisringen, duoballen en dildo’s.
Stan en Marijke besteden ongeveer de helft van hun tijd aan hun postorderbedrijf voor seksartikelen, Godiva, waarmee ze acht jaar geleden begonnen. Ze zijn er vanaf het begin bij, op de Kamasutrabeurs, waar ze worden gekoesterd door de organisatoren Saskia Bras en partner Jeroen, die ieder jaar weer zeggen: ‘Erotiek wordt steeds normaler.’Zo ook nu. ‘Ik verbaas me altijd hoe normaal het publiek is’, had Saskia Bras, die de publiciteit verzorgt, telefonisch gemeld. ‘Natuurlijk, de mannetjes in lange jassen zijn er ook, maar ik zie heel veel stellen tussen de twintig en de veertig jaar.’
De beurs bestaat nu vier jaar en groeide in die tijd uit tot de grootste en best bezochte erotiekbeurs van Nederland, vanwege een wat softer imago dan bijvoorbeeld dat van concurrent Extravaganza.Sinds het de twee organisatoren ‘met heel veel moeite’ lukte om het wantrouwen weg te nemen bij de grote beurshallen als de Jaarbeurs, Ahoy’ en de Rai, laat hun beurs de concurrenten ver achter zich. In een weekend Rotterdam komen tegen de twintigduizend bezoekers. Dat is niks voor de gemiddelde huishoud-, auto- of woonbeurs, maar, rekende Saskia Bras voor: ‘Twintigduizend bezoekers in 26 uur, dat is veel hoor.’
Stan en Marijke van Godiva kunnen vergelijken, want zij lopen veel beurzen af, in Nederland, Belgie en Duitsland. Marijke: ‘Kamasutra onderscheidt zich vooral omdat ie zo groot is. Er staan wel honderd stands. Daardoor is er ook meer variatie. Maar inhoudelijk verschillen de grote erotiekbeurzen niet zoveel van elkaar. Het aanbod van strippers is klein, dus die zie je overal weer terug.’Stan: ‘Zelfs het tapijt is vaak hetzelfde.’Marijke: ‘Het is een klein wereldje, een select gezelschap van standhouders. Het is als de camping waar je al jaren komt.’Stan: ‘Een huiskamer, met gedimd licht.’
Het echtpaar is zelf ’toevallig’ in de wereld van de erotiek verzeild geraakt. Voorheen bestelden ze weleens een product uit de catalogus van Christine le Duc, maar daar bleef het bij. Marijke: ‘Op een gegeven moment wilde ik weleens iets anders naast mijn werk. Dat was in de periode dat op televisie het taboe op seks werd doorbroken, zeven, acht jaar geleden. Toevallig kregen we toen een telefoonnummer van een groothandel. Zo is het begonnen.’Stan: ‘Het had ook iets anders kunnen zijn, maar hier was nog een markt te ontginnen.’
Marijke: ‘Nu staan we in de Gouden Gids.’Aanvankelijk bestierden ze hun postorderbedrijf vanuit huis. Nu heeft hij elders een opslagruimte geregeld. Dat heeft wel een beetje met de buurt te maken. ‘Het ging hier natuurlijk als een lopend vuurtje rond wat wij deden. De eerste die het wist was de postbode. Toen het echt goed begon te lopen, heb ik de logistieke activiteiten maar verplaatst.’
Hun kracht is dat ze zo gewoon zijn, menen ze. Marijke: ‘We zien er gewoon uit, we kleden ons niet extravagant, mensen durven ons daarom vragen te stellen. Ze komen op beurzen omdat een beurs laagdrempeliger is dan een sekswinkel; daar loop je niet zomaar binnen. We hebben veel vaste klanten. Maar de meeste mensen weten zo weinig. Ze weten niet wat een duobal is. Die kunnen we nog veel leren. In die zin hebben we ook een sociale functie. Wij brengen een stukje informatie over.’Stan: ‘Je bent ook educatief bezig. Dat is het leuke van het beursgebeuren.’
De trends op de komende Kamasutra, volgens Godiva? ‘Paars’, zegt zij. ‘Alles is dit jaar paars. Eerst was het roze, toen vleeskleurig, daarna blauw en nu is alles paars. En alles wat gellie is, is heel populair.’
In de Hoekse Waard gebeuren onvermoede dingen. Niet ver van Numansdorp, in een dijkhuisje in het gehucht Puttershoek, woont Arnold Ouwerkerk met zijn vriend, die ongenoemd moet blijven vanwege zijn werk. Hun huis, tuin en schuur vormen samen het hoofdkwartier, de werk- en ‘speelplaats’ van Fun Steel Products, ontwerpen van stalen SM-producten. In het huisje, in de tuin (‘onze speeltuin’) en in de schuur stuiten we op schandpalen, bondagestoelen, kooien, helmen, maskers, sleepballen en gyneacologenstoelen.Ouwerkerk is het gezicht van de Nederlandse BDSM (Bondage, Discipline, Sado Masochisme) en is in die hoedanigheid een vaste bezoeker van het tv-programma Nachtsuite met Christine van der Horst. Op de Kamasutrabeurs richt hij een groot SM-eiland in, waar tal van demonstraties plaatsvinden.’
Het is een wat softere beurs, wij zijn daar de toegevoegde waarde’, zegt Ouwerkerk. Fun Steel Products past volgens Ouwerkerk bij die beurs, omdat ‘wij weten wat wel en niet kan in BDSM en dat kunnen we ook uitleggen en laten zien.’ Want onder de noemer van SM gebeuren in den lande veel dingen die niets te maken hebben met ‘het subtiele spel van macht en onmacht’, wat BDSM volgens Ouwerkerk en zijn partner is.’Op veel zogenaamde kinky- en fetisjparty’s gaat het er schandalig aan toe’, zegt zijn partner. ‘Dat zijn gewoon verkapte hoerenfeesten waar singles zoveel mogelijk komen neuken. Dat heeft niets te maken met wat wij doen.’
Behalve dat Ouwerkerk en partner mensen willen winnen voor hun eigen passie en producten, zien ze voor zichzelf een informatieve rol weggelegd op de Kamasutrabeurs. ‘BDSM heeft veel te maken met controle. Dat gaat niet samen met alcohol en drugs. Dat leggen we mensen uit. Maar ook praktische kwesties. Veel beginners laten zich inpakken in huishoudfolie. Dat is gevaarlijk, want huishoudfolie krimpt en knelt de bloedvaten af. Wij geven mensen topjes van speciale bodyfolie.’
Al heeft Fun Steel Products inmiddels een uitgebreide range aan producten, het blijft een hobby naast het werk (Ouwerkerk is ’transportmanager’). ‘Het is natuurlijk toch een kleine markt.’ In het schuurtje, even verderop, toont hij een van zijn succesnummers, de kaarsenstoel, en werpen we een blik op de enorme stalen kooien waarin mensen zich soms een dag lang laten opsluiten (‘Ze voelen zich veilig in zo’n huisje’). ‘Vrijdag’, zegt Ouwerkerk, ‘komt hier een tientonner voorrijden om alle spullen in te laden voor de beurs.’Toen ze in Puttershoek kwamen wonen, vertelt hij, kregen ze ‘een aantal dominees’ op bezoek. ‘Ik ben van huis uit hervormd, vandaar. Maar ze zagen al snel dat wij hartstikke gay waren. Toen ook nog bleek wat we deden, was de kloof niet meer te overbruggen. We zijn zelfs bij de Kerkenraad geweest, maar verder dan de intentie om het uit te leggen kwamen we niet.
‘Dan is het tijd voor de foto. Nietsvermoedend fietsen dorpsbewoners langs het huis, over de dijk, op nog geen tien meter afstand van de plek waar Ouwerkerk zich laat vastzetten in het bondagerek dat tussen de bomen in de tuin staat opgesteld.
Robin (33), van Roxy & Robin, dutchroxy.com, de grootste partnerruil-website van Nederland, maakt een tekening op een flip-over, van zijn reuzenstand op de Kamasutrabeurs. Er zijn de webcamgirls, er is bodypainting, er is fotoshooting met Roxy op een motor en achter de schermen is zijn fotostudio. Daar kunnen bezoekers zich gratis door Robin laten fotograferen in een jungledecor.Leuk voor de bezoekers, goed voor Roxy & Robin, die de foto’s weer kunnen gebruiken als content op hun website. Want daar gaat het om, om content, weet Robin, die alweer zo’n negen jaar meeloopt in de seksindustrie. Dat en het feit dat hij en Roxy nog altijd, al veertien jaar, bij elkaar zijn, heeft het succes van hun website bepaald. ‘Er is gewoon veel te zien en veel is ook gratis.’
Ze komen ook bij de mensen thuis, voor fotosessies. ‘We zorgen ervoor dat Roxy altijd op een van de foto’s te zien is. Dat is mijn copyright. Dan kunnen de mensen zien dat het echt Nederlands is.’Roxy & Robin begonnen met hun site omdat ze zelf aan partnerruil deden en contacten zochten, nu is het een ‘goede bron van inkomsten.’ Op een locatie op het Rotterdamse Noordereiland laat hij graag zien hoe duizelingwekkend groot de variëteit op hun website is (‘Kijk, allemaal buurvrouwen, mijn webcamgirls, en bijna allemaal Nederlands’).
Filosofieën over de veranderende seksbeleving van de gemiddelde Nederlander zijn aan Robin nauwelijks besteed. ‘Vroeger had je hippiefeesten waar volop werd gesekst, dat is nu niet anders. En verder is er nog steeds veel hypocrisie.’
Over de Kamasutrabeurs kan hij kort zijn. ‘Een prima beurs, met prima mensen die je laten meedenken. Verder kost het me vooral geld. Het is voor mij een investering.’Robin (‘Waar heb je nu een achternaam voor nodig?’) betwijfelt of de bezoekers een gemiddelde van de Nederlandse bevolking vertegenwoordigen. ‘Op vrijdagavond, vanaf zes uur, zie je heel veel mannen die uit hun werk komen. Zaterdagavond zie je ook wel stelletjes.’ Zelf beleeft hij veel ‘lol’ aan het werk. ‘In de erotische wereld worden wij behandeld als Vips. We waren laatst in Frankrijk en op alle feesten komen we gratis binnen. En als ik in België bij de benzinepomp sta, word ik herkend.’
Afgezien daarvan verdient hij er ‘een aardige boterham’ mee. Desondanks heeft ook hij er nog een baan naast. Dat kan hij heel zakelijk en professioneel uitleggen. ‘Ik wil ook met normale mensen praten. En vier uur achter de computer vind ik wel genoeg. Ik heb geen zin om de hele dag naar kutjes te zitten kijken.’
Bron: Volkskrant 2003
