Lili doet aan BDSM: ‘Ik ben graag iemands seksslaaf’

Lili (43), moeder van een zoon van acht, vond seks maar saai. Tot ze zich ging inlezen over BDSM.

“Mijn latrelatie is tijdens de coronalockdown gesneuveld. Van tevoren wist ik wel dat Cees en ik buiten het bed niet echt met elkaar matchten. Maar het werd maart, we kregen een contactverbod van de regering en om niet weken droog te hoeven staan, besloten we dat hij bij mij en mijn zoon Sam zou intrekken. Een slecht idee. Na een paar weken liepen de spanningen hoog op.

Cees en ik hadden al drie jaar een heerlijk kinky BDSM-relatie waarbij hij de dominante, de meester, was en ik zijn sub, de ondergeschikte. Dat ging altijd prima als we elkaar zagen in de weekenden. Maar nu we samenwoonden wilde hij nog steeds dat ik hem de hele dag door gehoorzaamde, terwijl ik druk was met thuisonderwijs, werk en opvoeding.

Het ging finaal mis toen ik een boterham voor Sam smeerde, Cees me iets vroeg en ik gedachteloos ‘ja’ antwoordde in plaats van ‘ja meneer’. Cees werd boos en eiste dat ik meteen naar hem toekwam. Ik weigerde, ik was nu bovenal moeder en dat accepteerde Cees niet. Niet alleen wilde hij mij 24/7 domineren, hij bemoeide zich nu ook met mijn opvoeding. Dat ging me te ver. Ik heb een enorm verantwoordelijkheidsgevoel en mijn kind staat altijd op één.

Er zat niets anders op dan het uit te maken. Met pijn in mijn hart, dat wel. Ik mis de seks vreselijk. Maar hoe opwindend ik het machtsspel van opdrachten, straffen en belonen ook vind, zolang mijn zoon niet voor zichzelf kan zorgen moet zich dat beperken tot na zijn bedtijd.

Met de vader van Sam heb ik geen contact. Dat betekent dat ik altijd alleen met Sam ben en dat mijn seksleven zich voornamelijk in mijn huis afspeelt, waar mijn kind ook aanwezig is. Om buiten zijn gehoorafstand te blijven, seks ik niet boven in mijn slaapkamer, maar doe ik dat in de huiskamer. Met mijn zoon heb ik de afspraak dat als het traphekje boven dicht is, hij niet zomaar naar beneden mag komen. Is er iets, dan moet hij roepen. Hij weet dat mama dan een vriendje op bezoek heeft met wie ze knuffelt en dat hij daar niet bij mag zijn. Dat werkt perfect.

Alle bondages, handboeien en attributen zijn ook ingesteld op eventuele acute nood: is er iets met Sam, dan moeten ze meteen los kunnen. Sowieso wacht ik altijd met mijn BDSM-spelletjes totdat mijn zoon diep in slaap is. Toen Cees nog in huis woonde, had Sam blijkbaar toch iets opgevangen en vroeg hij: ‘Als je niet doet wat hij zegt, slaat hij je toch?’ Oeps. Dat was niet de bedoeling. Ik heb hem uitgelegd dat we een toneelspelletje speelden, en daarmee was de kous af voor Sam. Maar ik schrok er wel van – ik let in het vervolg beter op als ik bezig ben.

Het BDSM is pas iets van de afgelopen drie, vier jaar. Tot mijn veertigste vond ik seks een saaie bedoening. Pas toen ik me op aanraden van vrienden ging inlezen over BDSM, raakte ik geïnteresseerd in deze manier van seks. Het voelde als de ontbrekende schakel in mijn leven. Eerder dacht ik bij SM altijd aan een smoezelig Jambers-stel waarbij hij overdag een brave huisvader is die ’s avonds transformeert in een leren beul die zijn vrouw als een hondje met een ketting achter zich aantrekt.

Niets voor mij. Daarvoor ben ik veel te nuchter. Maar het kan ook anders. De rollenspellen die ik speel zijn een stuk minder stereotiep dan de ‘huishoudster tegenover Hannibal Lecter’, maar wel heel kinky. Ik moet dan de wensen van mijn ‘dom’, mijn meester, uitvoeren. Op zich is het best apart dat dit me zo goed ligt. Ik ben van nature heel dominant van aard, dan zou je niet snel bedenken dat ik graag iemands seksslaaf ben. Toch val ik op dominante mannen en ben ik tijdens de seks degene die zich graag laat overmeesteren.

Ik ben overigens niet van de pijn. Ik hou best van wat spanking en als ik heel geil ben, vind ik een hand om mijn keel of flink hard in mijn tepels bijten ook lekker. Maar ik wil geen fysieke strijd hoeven voeren en met de blauwe plekken en striemen op het schoolplein staan. Of met de afdruk van een leren halsband om mijn nek in het zwembad.

BDSM speelt zich bij mij vooral af in mijn hoofd. De gedachte dat een man bepaalt hoe en wanneer ik kan klaarkomen, die mij commando’s geeft of keihard aan mijn haren trekt vind ik fascinerend en opwindend. Het spel is echt gebaseerd op vertrouwen. Er zitten best gevaren aan, dus je doet het niet zomaar met een vreemde.

Toen Cees wegging, was mijn seksleven meteen dood. Niet handig in een tijd waarin door corona alles onzeker was en ik alleen daardoor al veel stress had. Ik miste mijn uitlaatklep. We stopten cold turkey en verbraken elk contact. Ik had er zo’n liefdesverdriet van. Echt, stoppen met roken is makkelijker dan afscheid nemen van een man met wie je drie jaar lang zo’n enorme seksuele klik hebt gevoeld. Als hij in het weekend bij me was, hadden we gerust vier keer achter elkaar seks.

Daarom ben ik op FetLife, een soort social media voor kinky mensen, op zoek gegaan naar een alternatieve BDSM-partner. Daar vond ik een man met wie ik de afgelopen maand wat experimenteer. Hij is bij lange na geen Cees. Veel zachtaardiger. Hij vindt me geweldig en komt nu twee keer per week bij me langs. Ik waarschuw hem steeds: word niet verliefd. Ik wil geen relatie, ik heb hem puur voor de seks. Alhoewel, op dit moment ‘neuken’ we nog niet. Hij vingert en beft me, maar houdt zelf zijn broek dicht. Ik word daar wel wat kriegelig van. Soms vraag ik het ook: zou je niet iets uittrekken? Maar nee, dat wil hij nog niet.

Eigenlijk zie ik geen potentie in een echte sub/domrelatie met hem. Hij is te lief. Ik val op Vikingen die me door hun grot sleuren. Heel toevallig zat ik laatst bij een bevriend stel thuis die een nieuwe buurman over de vloer hadden. Echt zo’n stoere, blonde, knappe Viking. Ik zat openlijk met hem te flirten, maar hij hapte niet. Misschien ga ik hem nog een berichtje sturen of hij een keer koffie wil drinken. Hij intrigeert me. Maar dan moet hij wel openstaan voor BDSM. Once you go kinky, you never can go back, zeg ik altijd. Ik kan nooit meer ‘vanilleseks’ hebben. Zoetsappige standjes zijn niks voor mij.”

Bron: Kekmama , 14 augustus 2021